Borowski Wojciech Antoni, ur. około 1720, zm. około 1780. Pochodził prawdopodobnie z okolic Warszawy, może z Wyszogrodu. Tam zapewne pobierał nauki i kształcił się na geometrę. Stan. Lubomirski, ówczesny strażnik, późniejszy marsz. w. k., powołał go przypuszczalnie ok. r. 1750 do Łańcuta i polecił sporządzać plany świeżo, wskutek podziałowej umowy familijnej, uzyskanych rozległych dóbr łańcuckich wraz z miastem i zamkiem, oraz mapy pomiarowe sąsiednich pól i wsi, należących do ogromnego klucza łańcuckiego. W archiwum zamku znajdują się dwie większe i dwie mniejsze oryginalne mapy Łańcuta wraz z wsiami okolicznemi, oznaczone następującym podpisem: »Delineowane y Geometrycznie wymierzone przez Woyciecha Antoniego Borowskiego Komornika Granicznego Wyszogrodzkiego Geometrę Przysięgłego Roku 1750 i 1759, – Scala Łokci Krakowskich 1000«. Stąd wynika, że B. pracował w Łańcucie stale, albo też dojeżdżał z Warszawy, wzgl. z Wyszogrodu, conajmniej w ciągu lat dziesięciu. Narysowane na kolorowanych mapach większych ozdobne winjety barokowe wykazują dużą rutynę i zupełną niemal poprawność władania piórkiem, pendzlem i grafionem. Mniej udolnie wypadła szkicowa mapa najmniejsza. Nie jest tedy wykluczone, że B. był też architektem, a jako biegły rysownik zajmował się również grafiką i malarstwem i mógłby ewent. być identycznym z wzmiankowanym w dotyczącej literaturze, lecz wcale bliżej nie znanym, miernym sztycharzem i malarzem z około połowy w. XVIII.

Archiwum zamku łańcuckiego, mapy: nr 2, 3, 16 i mała bez nr; Muzeum Lubomirskich, Lwów: zbiory sztychów; Antoniewicz Bołoz J., Katalog Wystawy Sztuki Polskiej od 1764–1886, Lw. 1894; Mycielski J., Sto lat malarstwa w Polsce 1760–1860, Kr. 1902; Rowińskij D. A., Podrobnyj Słowar Russ. Grawerow, Pet. 1895, I 103; Piotrowski J., Zamek w Łańcucie, Lw. 1933/4, 20

Józef Piotrowski